On Coming Out

Lumaki ako na takot sa Papa ko. Lalo na nung magka-isip na ako at mapagtanto ko na hindi ako kagaya ng ibang batang lalake. May iba sa damdamin ko. Hindi ko hilig ang mag-basketball, takot akong makipagsuntukan, at ni minsan ay hindi ako na-attract sa isang babae.

Ayaw ni Papa na maging iba ako. Gugulpihin nya raw ako. Kaya nabuhay ako sa pagtatago. Hindi ko pinayagan ang sarili ko na magkagusto sa ibang lalake. Nilabanan ko kung ano talaga ako. Naging malungkot ako sa loob ng matagal na panahon.

Lucky Me, Instant Party!

Two days lang ang naging preparation ko for my birthday party this year. Parang noodles at kape lang - INSTANT!

The day before the event ay saka pa lang ako nakahanap ng available na venue na swak sa budget at panlasa ko. May basketball game sa Araneta, so hindi pupwede doon. I tried na ipa-reserve ang buong Boracay, kaso may seminar daw ng mga Barangay officials doon. So, I settled for the hippest, and coolest place in town - sa OASIS. 'Wag ka nang kumontra, basta sikat yun, tapos! Hahaha.

Kahit late na ako nakapag-imbita ng mga kaibigan ay jampacked pa rin ang party. More than 70 people came para makigulo, maki-lapang, at magpakabangenge sa alak.

Mga Taong Kumumpleto sa Birthday Ko

1. Nag-organize ng surprise party ang mga friends ko from Tugon. Ginanap lang naman sa isang suite ng Ascott Makati. Muntik na kong mapa-tambling pagpasok ko ng suite kasi inabutan ko silang nagpe-prepare pa lang. Imbes na ako ang ma-surprise, sila ang nasorpresa ko. Hahaha. All over the suite ay nagkalat ang mga photos ko. Sa curtains ng window ay may letter cut-outs ng birthday greeting. We had chinese food for dinner. Then, nag-inuman hanggang sa mag-umaga. Ang sarap ng bonding at kwentuhan. Kaya sobrang thank you Kat, Joan, Randy, Johann, Gabby, Bong, Kuya Rico, Alex, Kervin, archie, Jonelle, Carlo, Cez, and Eloi.

2. Eksaktong alas-dose ng gabi, pagtuntong ng ika-21 ng July, ay nakatanggap ako ng tawag mula sa isang malapit na kaibigan sa Singapore. Nag-abang ng midnight sina Theejay, ang wife niyang si Carla, ang Mama niyang si Tita Susan at ang baby nilang si Kiersten para maging unang-una sila sa pagbati sa akin. Sobrang na-touch ako. Para talagang second family ko na sila.

Witit na Ako sa Kalendaryo!

Thirty two na 'ko. Witit na talaga ako sa kalendaryo. Pero, 'di naman ako feeling devastated. Kasing-edad kasi ni Barbie Forteza ang puso 'ko. I have a tween heart. Choz! Hahaha.

Pagsapit ng alas-dose ng hating-gabi, sunud-sunod ang text sa cellphone ko. In just ten minutes, 130 plus agad ang Facebook notifications. May tumawag pa from Singapore. Touched na touched ako. I feel loved. And my birthday has just started pa lang.

Well, umaasa pa rin ako na darating sa Pilipinas sina Zac Efron at Nick Jonas para batiin ako. Kaso, hindi ako masyadong prepared pag nagkita na kami. Baka ang masabi ko lang sa kanila ay, I'm just a Mamang Malaki ang Tiyan, standing in front of a boy, asking him to love me. Pak na pak!

Anyway, sana ay makahanap na ako ng venue para makapag-party naman kami ng mga friends ko on Saturday. Ever since kasi na mag-30 ako ay nagpapa-party ako. Nung bagets kasi ako, never ako nakatikim ng party. Inggit na inggit ako sa mga kaklase ko na nagpapa-party sa classroom. Darating ang nanay nila na may dalang makukulay na puto, mga hotdog na nakatusok sa repolyo, spaghetti na lasang ketchup ang sauce, at mainit na zesto. Kaya sa darating na Sabado, yun ang ihahanda ko. Charot! Hahaha.

Bahala na kung saan kami mag-end up sa Sabado. Ang buhay naman ng party ay wala sa kung saan ito ginaganap, kundi sa mga taong naroon upang makipagsaya.

kaya, kita-kits na lang sa Sabado para sa aking Saberdey!!

kwentong Praffucino

Magtatatlong oras na ako dito sa Starbucks. Inaaligiran na ko ng gwardya, sinisilip yung frappucino ko na hindi naman bottomless pero parang 48 years bago maubos. Ang daming tumatakbo sa isip ko, kung ano-anong kwento, pantasya, memories, mga ideas at fears ang naiisip ko. Kaya, eto, naisip ng Mamang Malaki ang Tiyan na mag-blog.

Ang dami palang pwedeng mabubuong istorya just by observing the people na nagkakape sa Starbucks. Pinagmamasdan ko yung magdyowa habang nag-aaral sila, ingglisan ng ingglisan. Feeling ko bading si kuya, at props lang niya si ate. Walang kamalay-malay ang lola na ang something in common pala nila ng boyfriend niya ay interes sa mga boys, hahaha. Si kuya naman kasi, napaka-obvious. Kung mag-english, may twang. Hindi twang na american accent ha. Twang ng bading na pumo-project. Pero, in fairness, may itsura si kuya ha. At effect na rin ang built ng katawan. Pwede na!

Si manong sa kanan ko, nagbabasa ng dyaryo, Obituaries page. Ang weird ha. Ano naman kaya ang interes niya sa mga patay na binibigyang tribute sa pahinang iyon? Pero what are the odds kaya na pag nagbuklat ako ng dyaryo at tumingin sa Obituaries section ay may kakilala akong naka-feature doon? Maloloka siguro ako. Imadyinin nyo ang Mamang Malaki ang Tiyan na nag-eeskandalo sa Starbucks, kuma-cryola at duma-dialogue ng mga pang-Famas na linya. Hmmmm... Parang 'di ko bet. Ang panget, hahahaha.

Uy, may isang kuya pa sa banda roon. May itsura din. Naka-long sleeves at mukhang busy-busyhan. Ano kaya ang trabaho nya? Bakit kaya siya, hindi inaaliguran ni manong guard e kanina pa ubos ang frappucino niya. To think na grande lang ang order ni kuya long sleeves! Hala! Nabasa yata ni kuya long sleeves ang isip ko, tila naramdaman niyang nilalait ko siya. Biglang nag-empake ng mga gamit niya. Mayroon siyang makapal na envelope. Puro resume siguro ang laman. Anyway, sige, magpapakabait na ako. Hindi ko na siya lalaitin. Sana, kung anuman ang current job niya ay maging successful siya at ma-promote siya agad. Para naman sa susunod ay makabili na siya ng venti na frap. Hahahaha.

In fairness doon sa isang barista, gwapo siya ha. Naaalala ko pa nung bago-bago pa ang Starbucks sa Pilipinas, kilala ito dahil sa mga baristang ingglisero at may fez. I don't know what happened kung bakit nag-deteriorate na ang quality ng mga barista. May iba kasing sing-itim ng coffee granules ang kutis. Yung iba naman, beking-beki, parang gusto mong humatsing pag umoorder ka! Pero, ang common lang sa kanilang lahat, mapa-delicious man o chararat na barista, ay yung talent nila sa pag-recite ng full name at size ng inorder mo, with matching tawag sa pangalan mo. One venti dark mocha chip frappucino for Marlon Hmmmm... Mukhang kaya kong maging barista. Ito kaya ang audition piece nila pag nag-aapply sila? Palakasan ng boses at pagandahan ng diction kaya ang labanan? Haynaku, baka maligwak ako. May f at p speech defect ako. Baka ang masabi ko ay praffucino, hahahaha.

Wait lang, teka, teka!! Si kuya inggliserong kloseta chumichika kay kuya long sleeves! Anyare?! Kainis! Naligwak ang byuti ko, huhuhu.

Makaalis na nga at makapagyosi na lang sa labas!